ذبح (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «ذبح» است. ۱ - معنی ذبحذَبح: بريدن گلو و جدا كردن سر از بدن را گويند. ذبح كامل قطع رگ‌هاى گردن و حلقوم و مرى مى‌باشد و ذبح شرعى همان ذبح كامل است كه براساس شرايطى كه شرع اسلام بر آن الزام كرده انجام مى‌شود. [۲]
معجم الفاظ فقه الجعفرى، ص ۱۹۶.
در اين عنوان ذبح به معناى عام آن بحث شده است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «ذبح» و سياق بعضى آيات استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطاحکام ذبح (قرآن)، ذبح اسماعیل (قرآن)، ذبح انعام (قرآن)، ذبح در ادیان (قرآن)، ذبح در جاهلیت (قرآن)، ذبح قربانی (قرآن)، ذبح گاو بنی‌اسرائیل (قرآن)، ذبح هدهد (قرآن)، ذبیحه اهل کتاب (قرآن)، ذبیحه حرام (قرآن)، ذبیحه حلال (قرآن)، ذکر خدا در ذبح (قرآن)، ذبح در رؤیا (قرآن)، فدیه ذبح اسماعیل (قرآن)، ذبیح الله (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۴، ص۲۳۵، برگرفته از مقاله «ذبح». رده‌های این صفحه : ذبح | موضوعات قرآنی
|